Ik was hier eerder. Wij waren hier eerder. We woonden en werkten hier eerder. Om precies te zijn aan het eind van de vorige eeuw (1997-1999).We waren net voor het begin van het nieuwe millenium terug in Nederland. Met het aanbreken van het nieuwe millenium had onze terugkeer overigens niets te maken. Dat is een veel langer verhaal. Geen verhaal voor eerste kerstdag. Dat kan wachten. De komende twee weken staan voor ons dus zeker niet alleen in het teken van zon, strand en een terrasje aan de boulevard van Kralendijk. Het is ook een reis naar een stukje uit ons verleden dat ooit diepe indruk maakte. En ons veel over onszelf leerde. En ik wil de foto's maken die ik toen niet maakte. Omdat alles al zo snel zogewoon was. In 1997 stapten we overigens met het hele gezin in het vliegtuig zonder een mobiele telefoon. Mijn eerste mobieltje kocht ik pas in 1999 na terugkeer in de grijze polder (het eerste jaar na terugkeer vond ik Nederland vooral grijs en had ikook de indruk dat het altijd regende, waaide en herfst was). Vlak voor ons vertrek toen nog wel snel een faxapparaat aangeschaft. Een computer hadden we wel maar een Internetverbinding was voor ons toen te kostbaar en ach ... dat analoog inbellen ... het duurde allemaal zo lang ... en verbindingen waren zo traag. Nu tik ik een stukkie in een huis nog geen 50 meter van de plek waar we toen woonden en kan ik gebruik maken van WiFi en bereik ik honderden geinteresseerdenbinnen eenpaar seconden. Met foto's. Desnoods tientallen foto's. Toen schreef ik nog brieven en stuurde ik foto's over de Atlantische Oceaan met een vliegtuig. Dat was dus niet in de 16e of 17e eeuw maar nog geen 15 jaar geleden. Zojuist ging de mobiele telefoon! Stond ik net een slavenhuisje te fotograferen. Of ik misschien toch niet wilde meespelen in de Oudejaarsloterij! Deed ik het niet dan liet ik zeker enkele miljoenen liggen. Ik heb toch maar gezegd dat ik geen interesse heb (ik doe overigens al mee MET Jackpot!). Morgen laat ik die telefoon gewoon helemaal thuis. Nou ja ... niet thuis natuurlijk maar zo voelt het toch een beetje. Meer te verhalen na kerst. Nu eerst de zee in! Onbetaalbaar.